Audiolog i Foniatra
Osłabiony słuch, występowanie szumów usznych, nadwrażliwość na dźwięki lub uczucie zatkanego ucha to objawy, które jeśli utrzymują się przez dłuższy okres nie powinny zostać zbagatelizowane. To samo dotyczy przewlekłego, uciążliwego występowania chrypki lub zmian głosu i jego przeciążenia. Występowanie którychkolwiek z powyższych dolegliwości powinno być sygnałem do odwiedzenia gabinetu lekarza audiologa i foniatry.
Audiologia i foniatria to specjalizacje medyczne wywodzące się z otorynolaryngologii i ściśle z nią powiązane.
Foniatria zajmuje się procesami wytwarzania dźwięków mowy, natomiast zakres działań audiologii obejmuje słuch. Lekarze o specjalności audiolog i foniatra zajmują się zaburzeniami i schorzeniami głosu, mowy i języka oraz zaburzeniami słuchu i niedosłuchem, mogącymi zakłócać prawidłowy rozwój mowy, procesem słyszenia, chorobami narządu słuchu i problemami osób niedosłyszących.
Lekarz audiolog foniatra specjalizuje się w pracy z:
- dziećmi oraz dorosłymi z wadami wymowy, których mowa jest niezrozumiała dla otoczenia
- osobami ze schorzeniami neurologicznymi, mającymi wpływ na jakość mówienia (nadpobudliwość, krzykliwość)
- osobami mającymi problem z nawracającymi chorobami uszu, skutkującymi niedosłuchem
- osobami zacinającymi się
- osobami z zaburzeniami głosu a pracującymi głosem (nauczyciele, aktorzy, wokaliści).
Najczęstsze choroby rozpoznawane i leczone przez audiologa foniatrę:
- chrypka
- urazy wewnętrzne i zewnętrzne krtani
- ostre i przewlekłe zapalenie krtani
- zmiany organiczne w obrębie fałdów głosowych (np. polipy fałdów głosowych, guzki głosowe, torbiele, zmiany przerostowe, obrzęki Reinkego, wylewy krwotoczne do fałdów głosowych)
- stany przedrakowe (leukoplakia, pachydermia, hiperkeratoza, brodawczaki rogowaciejące, polipy o szerokiej podstawie)
- wady krtani wrodzone i nabyte
- guzy złośliwe krtani
- nowotwory krtani, okolic szyi, gardła i nosa
- niedosłuch
- szumy uszne
- głuchota
- dysfunkcje trąbek słuchowych
- bezgłos (afonia)
- czynnościowe zaburzenia głosu
- zaburzenia głosu i mowy uwarunkowane hormonalnie
- zawodowe choroby głosu (m.in. niedowład mięśni z niedomykalnością fonacyjną, guzki śpiewacze, wtórne zmiany przerostowe fałdów głosowych)
- zaburzenia głosu wieku rozwojowego
- zaburzenia głosu w chorobach neuropsychiatrycznych
- porażenia i niedowład fałdów głosowych
- opóźniony rozwój mowy
- środkowe zaburzenia mowy
- wady wymowy i zaburzenia artykulacji.