Kwas hialuronowy

 

Zabieg polegający na wstrzyknięciu kwasu hialuronowego na stawy nazywany jest wiskosuplementacją lub chondroprotekcją.
Wskazany jest w przypadku niedoboru płynu maziowego w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów. Wstrzykiwany związek ma za zadanie czasowo zastąpić brakujący płyn stawowy oraz posiada właściwości smarujące i amortyzujące, tak jak naturalnie występujący płyn maziowy w stawach. Dostawowe podanie kwasu hialuronowego lub jego soli sodowej normalizuje lepkość i elastyczność płynu stawowego oraz aktywuje procesy naprawcze chrząstki stawowej. Efektem tego jest zmniejszenie tarcia w stawie oraz ograniczenie dolegliwości bólowych pacjentów. Metoda wstrzykiwania kwasu hialuronowego do zmienionego chorobowo stawu jest metodą bezpieczną, a jej efekt utrzymuje się przez co najmniej 6 miesięcy.

Możliwe powikłania wynikające z przeprowadzone zabiegu wstrzyknięcia preparatu z kwasem hialuronowym to:

  • zaburzenia krzepnięcia i czucia w miejscu wstrzyknięcia,
  • zasinienia lub wylew podskórny krwi w miejscu podania,
  • proces zapalny i zakażenie,
  • ból, obrzęk,
  • świąd skóry, zaczerwienienie, wysypka.

 

Przeciwwskazania

  • ciąża i karmienie piersią,
  • wszelkie ropne zapalenia stawów,
  • zaburzenia krzepliwości krwi,
  • skłonność do blizn przerostowych i keloidów,
  • zmiany skórne stawów kolanowych (okolicy iniekcji)
  • bakteryjne zapalenie wsierdzia,
  • obniżenie odporności,
  • przyjmowanie leków immunosupresyjnych oraz implanty stawu, którego miałaby dotyczyć iniekcja,
  • uczulenie na kwas hialuronowy lub inny składnik preparatu,
  • infekcje w miejscu zabiegu (wirusowe, bakteryjne) lub nawracające stany zapalne skóry,
  • choroby autoimmunologiczne (układu odpornościowego) i nowotworowe, choroby wątroby,
  • niewyrównana cukrzyca,
  • epilepsja.

 Blokada ortopedyczna pod kontrolą USG

 

Blokada ortopedyczna stosowana jest w leczeniu zespołów bólowych oraz stanach zapalnych schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego, głównie w chorobach barku, kręgosłupa lub kolana. Polega na bezpośrednim podaniu roztworu środka znieczulającego (lub mieszaniny środków przeciwbólowych i glikokortykosterydów) do źródła bólu. Dochodzi w ten sposób do oddziaływania na elementy obwodowego układu nerwowego lub bezpośrednio na stawy, blokada wyłącza przewodnictwo nerwowe na danym obszarze, a to przekłada się na zmniejszenie odczuwanego przez pacjenta bólu. Dodatkowo ma też działanie przeciwzapalne.

Zabieg z użyciem blokady może być wykonany w znieczuleniu miejscowym i pod kontrolą USG. Lekarz wykonujący iniekcję kieruję igłę do przestrzeni w której toczy się proces chorobowy. Po wykonaniu blokady można wrócić do codziennych czynności. Działanie blokady zwykle rozpoczyna się w ciągu kilku dni po podaniu preparatu, a przewodnictwo nerwowe na danym obszarze najczęściej zablokowane jest na okres od miesiąca do kilku miesięcy, wszystko jest jednak zależnie od pacjenta i rodzaju dolegliwości bólowych. Znaczna część pacjentów dobrze reaguje na blokadę, jednak u niektórych konieczne może się okazać powtórzenie zabiegu w celu całkowitego zniesienia bólu.

 

Zastosowanie

Wskazaniami do zastosowania blokady ortopedycznej są:

  • zapalenia kości i stawów,
  • zapalenia kaletki,
  • zapalenie korzeni nerwowych,
  • ganglion (torbiel galaretowata),
  • obrzęk nerwu,
  • wysięk około ścięgnisty,
  • zapalenie rozścięgna.

Przeciwwskazania

  • uogólnione zakażenia grzybicze,
  • uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
  • uogólnione choroby infekcyjne,
  • ciąża w szczególności I trymestr,
  • nieustabilizowana cukrzyca,
  • niedawno wykonane lub zaplanowane szczepienia w najbliższym czasie,
  • depresja lub depresja maniakalna (choroba afektywna dwubiegunowa),
  • niedawny kontakt z osobą chorą na ospę wietrzną, półpasiec lub odrę,
  • brak współpracy pacjenta z lekarzem.

 Osocze bogatopłytkowe (PRP) pod kontrolą USG

 

Osocze bogatopłytkowe (PRP) jest audiologicznym preparatem krwiopochodnym zawierającym skoncentrowane płytki krwi, które są zawieszone w niewielkiej objętości osocza. Otrzymywane jest z krwi obwodowej pobranej od pacjenta poprzez jej wirowanie, co powoduje rozdzielenie poszczególnych elementów morfotycznych zależnie od ich ciężaru i skutkuje zagęszczeniem koncentratu płytek krwi. Osocze bogatopłytkowe cechuje się zwiększonym stężeniem tak zwanych płytkopochodnych czynników wzrostu, które pełnią kluczową rolę we wspomaganiu procesów regeneracyjnych tkanek.

 

Zastosowanie

Wskazaniami do zastosowania terapii audiologicznej są:

  • łokieć tenisisty, golfisty,
  • entezopatia ścięgna podeszwowego,
  • zwyrodnienie przyczepu ścięgna Achillesa,
  • zapalenie pochewek ścięgnistych ścięgna Achillesa,
  • kolano skoczka,
  • całkowita regeneracja i wygojenie pękniętych krążków międzykręgowych kręgosłupa,
  • naderwanie przyczepów więzadeł i ścięgien,
  • uszkodzenie stożka rotatorów, ścięgna bicepsa stawu ramiennego,
  • uszkodzenia i zmiany degeneracyjne chrząstki stawowej,
  • uszkodzenia łąkotkowe,
  • uszkodzenia więzadeł krzyżowych, pobocznych stawu kolanowego,
  • wczesne zmiany zwyrodnieniowe stawów,
  • przyśpieszenie gojenia kości i tkanek miękkich, leczenie braku zrostu kostnego, stawów rzekomych.

Przeciwwskazania

  • ciąża i karmienie piersią,
  • zespół wątrobowo-nerkowy,
  • leczenie środkami immunosupresyjnymi,
  • ostre zakażenia wirusowe (HCV, HBV, HIV),
  • choroby układowe: sklerodermia, immunologiczne choroby naczyń,
  • alergia na nukleotydy,
  • choroby krwi (białaczka, trombocytopenia),
  • nowotwory,
  • sepsa,
  • przewlekłe choroby wątroby,
  • terapia antykoagulantami.